خطر جدی و فاجعه فوری است| علمای شیعه با صدور فتوا مانع مرگ و میر ایرانیان شوند| کشور ۲ هفته تعطیل شود
نامه‌ای توسط دکتر عباس آقازاده - رئیس مجمع عمومی سازمان نظام پزشکی - به نمایندگی از سوی اعضای مجمع این سازمان درباره وضعیت پیک پنجم کرونا و هشدارهای لازم برای مقابله با آن منتشر شد.
در این نامه خطاب به مسئولان آمده است که این بار سخنان جامعه پزشکی را از میدان مبارزه با عفریت کرونا جدی بگیرید و با به کار بستن نقطه نظرات دلسوزانه فعالان صف اول مبارزه با اپیدمی، به یاری مردم شریف ایران بشتابید.
در این نامه پیشنهاد شده که کشور به مدت دو هفته تعطیل شود و همچنین مطرح شده است که به دلیل مهار شدت تلفات و جلوگیری مؤثر از سرایت پرشتاب دامنه اپیدمی، به سرعت و به تعداد زیاد واکسن مطمئن و تایید شده از سوی WHO وارد شود. در عین حال در این نامه به مردم توصیه شده است که به جز موارد ضروری و حیاتی در خانه بمانند چراکه خطر جدی و فاجعه فوری است.
در بخش دیگری از نامه رییس مجمع عمومی سازمان نظام پزشکی اعلام شده است که در شرایط حاضر طوفان کرونا در کشور کشتار می‌کند، کادر درمانی آسیب دیده و فرسوده شده‌اند، تخت های بیمارستانی در سراسر کشور، به گواه مسئولین اشباع شده اند. دیگر زمانی برای اشتباه و ادامه دادن به سوءمدیریت باقی نمانده است.
همچنین در این نامه اعلام شده است که جامعه پزشکی از بسیاری از هیات های عزاداری ایام سوگواری محرم در سراسر کشور عمیقأ سپاسگزار است که مسئولانه مراسم عزاداری را تعطیل و آن را به رسانه ملی و انجام مراسم در منزل شخصی محدود کرده اند.
در عین حال در این نامه رئیس مجمع عمومی سازمان نظام پزشکی به نمایندگی از سوی اعضای مجمع این سازمان در ادامه از علمای شیعه و رهبران مذهبی ایران درخواست کرده که با صدور فتوا و اعلامیه های هشدار دهنده در این مقطع حیاتی، مانع از بروز مرگ و میر افزون تر و مرگ بیشتر ایرانیان پس از برگزاری احتمالی مراسم عزاداری با روش‌های معمول و همیشگی شوند. با این امید که با اعمال محدودیت در شرایط بحرانی امروز، مسلمانان این کشور از تلفات مصون بمانند و سال بعد بتوانند در مراسم پرشور خود شرکت کنند.
همچنین در این نامه آمده است که از عموم مردم ایران بار دیگر تقاضا می‌کنیم که با مقررات و دستورالعمل های شرایط فوق العاده همکاری و مساعدت به عمل آورند و از دولت جدید و مسئولان بهداشتی و درمانی مملکت نیز تقاضا داریم تا هشدار و اخطار صاحبان فرآیند (جامعه پزشکی) را جدی تلقی کرده و توجه کافی به آن مبذول کنند.
